Nie żyje Stanisław Bogdanowicz

Stanisław Bogdanowicz był synem Anny Bogdanowicz, znanej z działalności podczas wojny w ruchu oporu, ściśle współpracującej z dr Julianem Neyem. Zajmowali się oni wyrabianiem fałszywych dokumentów dla członków ruchu oporu i ludności żydowskiej. Udało im się m.in. ocalić z getta jasielskiego Sarę Diller, która dzięki temu przeżyła wojnę. Po ujęciu przez gestapo, dr Julian Ney został zamordowany w jasielskim więzieniu, a Anna Bogdanowicz zginęła w obozie w Oświęcimiu. Za swą ofiarność otrzymali tytuł Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.

Stanisław Bogdanowicz po uzyskaniu w 1952 r. świadectwa dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym im. króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle, rozpoczął studia medyczne w Akademii Medycznej w Gdańsku. Po odbyciu obowiązującego stażu klinicznego uzyskał w 1960 r. dyplom lekarza medycyny. Po roku pracy w Państwowym SzpitaIu Klinicznym w Gdańsku, został powołany w 1961 r. do dwuletniej służby wojskowej. W stopniu podporucznika pełnił służbę wojskową jako lekarz różnych jednostek wchodzących w skład 8. Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej. Zwolniony z wojska rozpoczął w 1963 r. pracę w Katedrze i Zakładzie Fizjologii Człowieka w Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracę doktorską dotyczącą fizjologii nurkowania obronił w 1971 r. uzyskując stopień doktora nauk medycznych.

Był autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym kilku książek dotyczących fizjologii krążenia i elektrokardiografii. Pełnił funkcję starszego wykładowcy w Akademii Medycznej w Gdańsku, był wielokrotnie odznaczany i nagradzany za działalność dydaktyczną i naukową. Spoczął na cmentarzu komunalnym w Sopocie.

Stanisław Bogdanowicz od kilku lat współpracował z Muzeum Regionalnym w Jaśle służąc cennymi informacjami o losach swojej rodziny i Jasła. Udostępniał archiwa rodzinne na potrzeby wystaw czasowych. Przekazał również do muzeum cenną pamiątkę, ocalony przez niego egzemplarz wydanego w 1815 r. w Petersburgu Nowego Testamentu. W 1951 r., kiedy likwidowano część biblioteki liceum w Jaśle, wyrzucano głównie pozycje o tematyce religijnej. Miały one trafić do zniszczenia. Stanisław Bogdanowicz zabrał niepostrzeżenie ten egzemplarz i ostatecznie przekazał go do zbiorów Muzeum Regionalnego w Jaśle. Wydawnictwo jest doskonale zachowane i opatrzone pieczęciami biblioteki gimnazjalnej. Prawdopodobnie zachowało się jedynie 14 egzemplarzy tego wydania na świecie.